Wednesday 4 February 2015

Τα 'θέλω' της Άνοιξης 2015

Λιτά και απλά και ό,τι θέλει ας κατεβάσει....



Ποιά είναι τα δικά σας?

Monday 2 February 2015

Αυτα χέρια είναι μαχαίρια

Είχα μια δασκάλα ελεύθερου σχεδίου - τότε που πήγαινα στις σχολές Πλάκα στην Πατησίων για να κάνω το portfolio μου, στα μέσα του 90 (προετοιμαζόμουνα για art school στην Αγγλία τρομάρα μου) - την Σοφία η οποία μάς το έλεγε πολύ συχνά αυτό. Αυτό γιατί η ίδια ως ζωγράφος είχε πολύ απεριποίητα δάχτυλα και χέρια, δηλαδή σκληρή, τραχιά επιδερμίδα, κοντά νύχια μέσα στην μπογιά και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Μάλιστα μάς έλεγε ότι πολλοί και καλά την σταματούσαν στο δρόμο, ειδικά οι κυρίες και την ρώταγαν με οίκτο 'Δεσποινίς τα χέρια σας....γιατί είναι έτσι?' Και αυτή περήφανα τους απαντούσε 'Αυτά τα χέρια είναι μαχαίρια'. Το είχε δηλαδή κάτι σαν παράσημο, δηλαδή όσο πιο άσχημα και απεριποίητα χέρια είχε, τόσο καλύτερη τέχνη έκανε.

Εγώ πάλι είμαι πιο σοφτ σε τέτοια και είμαι και λίγο κακομαθημένη. Αυτό γιατί στην οικογένεια, η οποία ΟΛΗ πάσχει απο ρευματοειδή αρθρίτιδα, τυγχάνω να χαίρω άκρας (pun) εκτίμησης και θαυμασμού για τα ίσια δαχτυλάκια μου, τα οποία έχω χρέος να κρατώ απαλά και γενικώς εμφανίσιμα. Για την οικογένεια και την Ελλάδα ρε γμτ ένα πράγμα.

Έτσι όταν τον τελευταίο μήνα έπαθα για πρώτη φορά φοβερή νίλα με κάποιο απορρυμαντικό αλλά και με το τσουχτερό κρύο που επικρατούσε - μου προξένησαν απίστευτη κοκκινίλα και ξηρότητα σε σημείο που άρχισα να φοράω γάντια - φρίκαρα. Φρίκαρα γιατί ήταν πολύ άβολο το θέαμα αλλά και γιατί με κοίταζαν αρκετοί με οίκτο τύπου σε έχουνε φυλακισμένη στο σπίτι σαν την Σταχτοπούτα και πλένεις όλη μέρα πιάτα?
Επειδή γενικά δεν ξοδεύω για κρέμα χεριών βάζω ό,τι έχω, έβαζα πραγματικά ότι είχα με αποτέλεσμα να με τσούζουν συνέχεια. Έτσι η ξηρότητα παρέμεινε ανυποχώρητη και η κοκκινίλα έγινε μεγαλύτερη. Ωραία μέχρι εδώ.

Μετά θυμήθηκα μια φοβερή κρέμα, ίσως την καλύτερη που έχω δοκιμάσει, την Sisley Confort Mains, την οποία μου είχαν κάποτε κάνει δώρο και την είχα κάνει πάσα και στη μαμά μου. Η μαμά μου τότε είχε τρομερό πρόβλημα (σε σημείο που είχε πληγές στα χέρια). Η συγκεκριμένη κρέμα πραγματικά 'γιάτρεψε' το πρόβλημά της και μάλιστα όταν τέλειωσε με ρώτησε αν γίνεται να της την ξαναφέρω. Αλλά επειδή μια φορά είναι τυχερός ο άνθρωπος στη ζωή του(δεν ξέρω αν έχετε δεί την τιμή της!), δεν μπόρεσα να την ξανα αποκτήσω και μάλιστα δωρεάν. Αλλά σκέφτηκα τί ωραία που θα ήταν να τήν είχα. Έτσι πέρασαν οι μέρες.

Πώς τελικά το έλυσα το πρόβλημα? Πήγα σε ένα σταντ Jo Malone και μου έκαναν ένα μίνι δωρεάν μασάζ με το φοβερό- και παααανάααακριβοοοο - απολεπιστικό της Jo Malone. Το συγκεκριμένο έχει ένα καλό - ότι είναι φοβερά ενυδατικό. Βέβαια λόγω τιμής δεν το πήρα. Αλλά προτείνω μια πιο φθηνή λύση την οποία έχω δοκιμάσει κατά κόρον - το hand scrub La Source απο Crabtree&Evelyn . Υπέροχα ενυδατικό και αρκετά φθηνότερο. Με το απολεπιστικό της Malone εντάξει δεν εφυγε η ξηρότητα κατευθείαν, όμως μαλάκωσε κάπως η επιδερμίδα (αφού ξεπέρασα το τσούξιμο βέβαια). Η κοκκινίλα παρέμεινε αλλά το θέαμα έγινε λίγο πιο ανεκτό. Μετά μια φίλη που πρότεινε την 8 hour hand cream απο την Elizabeth Arden. Αυτή είχε την συνήθεια να παστώνεται παντού με το λιπ μπαλμ της ίδιας σειράς απο 8 hour σημείο που αναρωτιώμουνα μα γιατί δεν βάζει βαζελίνη που είναι και φθηνότερη, αλλά πιο λιπαρή, αλλά τώρα καταλαβαίνω γιατί....



Την αγόρασα σε μια προσφορά που είδα στο αεροδρόμιο. Την βάζω συνέχεια. Τα αποτελέσματα? Καταπληκτικά. Απαλά χέρια, καμία κοκκινίλα, καμία ξηρότητα και μάλιστα σε δυο τρείς μέρες. Έχει και μια ιδιαίτερη μυρωδιά (σαν θυμάρι ή λεβάντα μου κάνει εμένα) την οποία βρίσκω ιδιαίτερα θεραπευτική (πλασίμπο εφφέ? δεν ξέρω). Πάντως αν και ποτέ δεν είχα πριν αγοράσει κρέμα απο την Elizabeth Arden, δεν ξέρω τη θεωρούσα πολύ βαρετή σαν μάρκα, βλέπω πως έχω κάνει λάθος. Σφάλμα. Η χάρη της 8 hour cream είναι γνωστή. χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ...

Wednesday 7 January 2015

Τα πιο πολυφορεμένα και αγαπημένα του #2014! #bestof

Την χρονιά που μας πέρασε ξεχώρισα, αγάπησα και 'έλιωσα' τα εξής

Την φοβερή κρέμα της Noreva, Acnomega Exfoliac.Το 2014 ήτανε η χρονιά όπου σταμάτησα να δίνω λεφτά σε σινιέ κρέμες ημέρας και ανακάλυψα τις χαρές του online φαρμακείου (γρήγορο σέρβις, πολύ χαμηλές τιμές). Μια αγορά, κατόπιν συμβουλής φίλης μου, ήταν και αυτή η κρέμα. Τί να πρωτοπώ? Ότι κράτησε την επιδερμίδα μου καθαρή, χωρίς σπυράκια, χωρίς κοκκινίλες, υπέρ απαλή και ματ....Είμαι ήδη στο δεύτερο σωληνάριο Εδώ περισσότερα.

Για άλλη μια φορά, τα προιόντα της Juliette Armand (εδώ) με έβγαλαν ασπροπρόσωπη. Νομίζω βρήκα αυτό που θέλω, αυτό που μου ταιριάζει και σε αυτή την περίπτωση είναι ο ορός Retin C απο τη σειρά Elements. Είναι λίγο ακριβά, ΑΛΛΑ ο ορός αυτός μού έκανε πολύ καλό - 'δούλεψε' πολύ καλά σε συνδυασμό με την κρέμα Noreva, διατηρώντας την επιδερμίδα μου απολύτως καθαρή απο σπυράκια και άλλα τέτοια δυσάρεστα, ενώ την κράτησε ενυδατωμένη και δροσερή (μιλάμε για το απόλυτο plumping effect). Στα συν, ότι ο ορός απορροφάται γρήγορα χωρίς να αφήνει λιπαρότητα, όπως και ό,τι άλλο έχω δοκιμάσει απο την εταιρεία. Μου αρέσει πολύ και θα το ξαναπάρω, δηλαδή, παρόλο που έχει γύρω στα 45 ευρώ, αν θυμάμαι καλά.




(Ειδικό mention στην καταπληκτική αντιηλιακή της Estee Lauder Daywear με δείκτη 50 spf (στο σωληνάριο) - Φοβερή, με άρωμα αγγουριού, με φοβερή υφή, που δεν κολλάει, δεν λαδώνει, κτλ.=απίστευτη για καλοκαίρι)




Στο μακιγιάζ, έπαιξα πολύ με φυσικά, διακριτικά χρώματα, ειδικότερα με δυο σκιές απο την Seventeen. Δεν ξέρω αλλά όποτε φοράω κάτι απο Seventeen, οι γνωστές μου με ρωτάνε τί είναι (σημ¨αν και ακολουθώ τις προτάσεις της εταιρείας, δεν ακολουθώ και τον τρόπο που μακιγιάρει ο Χαρίτος την Χρουσαλά στον κατάλογο). Αν και δεν έχουν την αίσθηση ας πούμε των προιόντων Guerlain ή Burberry, παρόλα αυτά, για αυτό που είναι είναι αρκετά καλά, ενώ η παλέτα που διαθέτουν ταιριάζει πολύ καλά στην επιδερμίδα της Ελληνίδας (αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί όλες μού δίνουν κομπλιμέντα απλόχερα, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ με άλλη μάρκα). Την χρονιά που μάς πέρασε, το 'πλύνε βάλε' μου λοιπον ήτανε η απαλή ματ ροζ σκιά (104) layered (σικ) με την απαλή δαμασκηνομώβ shimmery 419. Πολύ ωραίος συνδυασμός, διακριτικός, ταιριάζει υπέροχα με ανοικτόχρωμα μάτια. Νομίζω ήτανε απο τα πιο πετυχημένα, φυσικά λουκ της Χρουσαλά πέρυσι την άνοιξη (στον κατάλογο). Άλλη μια σκιά που χρησιμοποίησα αρκετά ήτανε αυτή της Shiseido, η shimmering cream eyeshadow. Υπέροχη, με διακριτική λάμψη, φανταστική διάρκεια ΚΑΙ το καλύτερο δεν μαζεύει στις ρυτίδες. Τέτοιου είδους σκιές (cream) συνήθως της αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι, αλλά η συγκεκριμένη όπως και όλη αυτή η σειρά της Shiseido είναι καταπληκτική - τις απλώνεις και απλώς κλειδώνουν στο μάτι, ένα πράγμα. Κάτι παρόμοιο έχω δεί μόνο σε υγρή σκιά της Guerlain.

To 2014 I fell in looooove με τα υγρά ματ κραγιόν της Lancome (εδώ το πορτοκαλοκόκκινο Velours d' Etincelle). Είναι απλά μια πρωτότυπη ιδέα και μια καταπληκτική σειρά - ματ κραγιόν, που ΔΕΝ ξηραίνει τα χείλη, με φοβερό pigmentation και διάρκεια (το άλλοθι της τεμπέλας, τα βάζεις το πρωί και όταν πας για ύπνο ακόμα είναι στα χείλη σου)...Υπέροχα, υπέροχα, υπέροχα.....

Το 2014, τόνισα πολύ τα φρύδια μου με το μολύβι της Seventeen (08 almond). Cheap as chips, απαλό, φθηνό (5 ευρώ). Το χω πάρει δυο τρεις φορές και συνεχίζω ακάθεκτη, όσο θα κρατήσει το τρεντττττ. Απο Seventeen αγάπησα επίσης το μάσκαρα X ordinaire. Έχει λαστιχένιο βουρτσάκι, τιμή στα 10,50 ευρώ (ο λόγος που το πήρα), πολύ καλό αποτέλεσμα τύπου έμεινα σούπερ ευχαριστημένη. Για χρόνια υπήρξα φαν της Faux Cils απο YSL γιατί μου αρέσει αυτό το grande αποτέλεσμα που δίνει στις πυκνές αλλά κοντές φλεβαρίδες μου. Βρίσκω ότι το ίδιο αποτέλεσμα όμως δίνει και αυτό το μάσκαρα της Σεβεντίν, χωρίς το έντονο βανιλιέ να το πω άρωμα που έχει η YSL.

Απο φον ντε τεν, χρησιμοποιήσα πολύ το MAT PLUS και πάλι απο Seventeen. Αν και δεν μου αρέσουν τα ματ foundation (προηγούμενη εμπειρία έδειξε ότι μαζεύουν στις ρυτίδες) το συγκεκριμένο, καλύπτει κοκκινίλες κτλ, χωρίς να είναι βαρύ ή cakey, χωρίς να μαζεύει σε ρυτίδες και με φοβερή διάρκεια. Το αγάπησα πολύ και θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή αγορά και για το καλοκαίρι.

Το 2014, και ίσως επειδή πια είμαι 36, εθίστηκα στο πράιμερ για την περιοχή κάτω απο τα μάτια. Με τα χρόνια (και δεν το λέω για να σάς φοβήσω, απλά είναι νομοτελειακό) το βλέμμα αρχίζει και χάνει την σπιρτάδα του και την φρεσκάδα του, μοιάζετε κουρασμένη και η περιοχή θέλει ένα φως, ένα support, πέρα απο concealer. Δηλαδή, ενώ στα νεανικά μου χρόνια, ξύπναγα και δεν χρειαζόταν να βάλω ΚΑΝ κονσίλερ, τώρα για να δείχνω φρέσκια και χωρίς σκιές, θέλω δυο τρεις στρώσεις προιόντων και δεν εννοώ πάστωμα. Αν και στο concealer δοκιμάζω διάφορα, δεν αλλάζω το εξής - το λεπτό, διάφανο πράιμερ απο την κρέμα Renergie Multi Lift της Lancome. Δείτε εδώ (www.lancome.co.uk/_en/_gb/renergie/renergie-yeux-multi-lift-09042o.aspx) για να καταλάβετε το προιόν. Πρόκειται για προιόν τύπου 2 σε 1 (κρέμα ματιών και πράιμερ). Την κρέμα αυτή για τα μάτια λοιόν την είχα πάρει το 2012 απο το Λονδίνο και την έβαζα κάθε μέρα και το 2013. Η ιδέα είναι ότι απλώνεις πρώτα την κρέμα και μετά βάζεις απο πάνω για έξτρα φως και ελαχιστοποίηση των ρυτίδων το ελαφρύ αυτό πραιμεροκονσιλεράκι. ΑΝ και το προιόν ήτανε αρκετά βαρύ και λιπαρό για τις ανάγκες μου (ταιριάζει σε ηλικίες άνω των 45 θα έλεγα), το πραιμεράκι ήτανε καταπληκτικό και έχει κρατήσει και χρόνια. Αυτό που κάνω είναι να αποχρωματίζω και να δίνω φως στην περιοχή με το προιόν αυτό και μετά να βάζω ότι γελοίο κονσίλερ θέλω να τελειώσω (πραγματικά κάνει δουλειά). Πολύ ωραίο και μακάρι να το πουλάγανε ξεχωριστά, γιατί είναι ελαφρύ και απλώνεται εύκολα με τα δάχτυλα.



Τα δυο αγαπημένα ρουζ του 2014 ήτανε δυο - το ματ pink rose απο Seventeen (μου το πούλησε η πωλήτρια ως το 'χρώμα της υγείας' και την ευχαριστώ γιατί είναι φανταστικό για NC15-20 επιδερμίδες). Μην το βλέπετε έντονο, δεν είναι. Είναι απόλυτα φυσικό, δίνοντας την απαραίτητη εικόνα φρεσκάδας, υγείας ενώ φωτίζει μια κιτρινιάρικη επιδερμίδα όπως η δική μου. Γενικά η ματ σειρά της εταιρείας είναι καταπληκτική. Μετά, αγάπησα το Taupe της MAC, πολύ καλό για κοψίματα.



Στην κατηγορία 'διάφορα', έχουμε


το καταπληκτικό body creme της Jo Malone ( στο άρωμα pear and freesia, υπέροχο για ελληνικό καλοκαίρι).Ακριβό, αλλά το αξίζει. Φανταστική κρέμα σώματος (ένα βαζάκι κρατάει βέβαια γύρω στον μήνα), που απλά μεταμορφώνει την επιδερμίδα σας σε ό,τι πιο υπεραπαλό έχετε δοκιμάσει ποτέ. Δεν έχω λόγια...Είμαι γενικά αρκετά περίεργη στο θέμα 'κρέμα σώματος' (με ενοχλούν οι συνθετικές μυρωδιές, οι συνθέσεις που αφήνουν λιπαρότητα, παθαίνω εύκολα κνησμό επίσης και γενικά αν πάρω κάτι, καταλήγω στο να βάλω στην άκρη). Αυτό δεν συνέβη με αυτήν την κρέμα. Την συστήνω ανεπιφύλακτα και είναι και ωραία για layering με το αγαπημένο σας άρωμα.

Το σαμπουάν Baco της Kaaral το πήρα απο τα Hondos Center. Ήτανε μια ''ώριμη'' πωλήτρια (50+) (οι καλύτερες γιατί ξέρουν χωρίς να σου πασάρουν απλώς προιόντα, αλλά σου εξηγούν), η οποία μού το πρότεινε όταν της είπα ότι θέλω κάτι για βαμμμένα μαλλιά. Μού είχε πεί κάτι μάλιστα, που τότε με είχε εντυπωσιάσει (θα λουστείς και θα τα πάρει όλα, μου είχε πει, μάλλον δηλαδή ότι όλα αυτά τα υπολείμματα της βαφής που ξηραίνουν τα μαλλιά, θα εξαφανιστούν μετά το λούσιμο). Μου είχε πει να το χρησιμοποιώ δυο φορές την εβδομάδα κάτι που επίσης έκανα. Αν και έχω λιπαρό αδύναμο μαλλί που φριζάρει εύκολα και γενικά αποφεύγω προιόντα που λαδώνουν την τρίχα μου (μετάξι πχ) το παρόν σαμπουάν κάνει δουλειά. Αφήνει τα μαλλιά απαλά, δυνατά, με όγκο. Ακόμα καλύτερο το αποτέλεσμα αν έχετε και πιο βαριά τρίχα. Τελευταία το χρησιμοποιώ και καθημερινά, και βλέπω ότι η ποιότητα του μαλλιού έχει αλλάξει προς το καλύτερο (δεν φριζάρει τόσο πολύ, κρατάει το λούσιμο περισσότερο κτλ). (εδώ η σειρά στο site . Κοστίζει γύρω στα 8 ευρώ.

Τέλος, το άρωμα που φόρεσα πολύ ήτανε το Gardenia απο Taph117 (http://www.taph117.com/). Αν και λίγο βαρύ και φλόραλ, ο λόγος που το αγαπώ? Κάθε φορά που το φοράω, με γυρνάει σε μια ευχάριστη ανάμνηση μια βόλτας στην Βασ. Σοφίας στην Αθήνα.

Γενικά θα έλεγα πώς πέρυσι ήτανε η χρονιά του μπατζετ μακιγιάζ (βλέπε Seventeen) και του ορού-επένδυση (βλέπε Juliette Armand). Γενικά...it did work. Αν η επιδερμίδα είναι οκ, όλα δείχνουν καλά.

Tuesday 6 January 2015

Τί δεν κάναμε πριν που κάνουμε τώρα

Καλη χρονιά σε όλες πρώτα απο όλα.

Χαρούμενο το 1992!!

Τον τελευταίο χρόνο δεν βγαίνω απο το σπίτι μου χωρίς να κάνω δυο πολύ 90ς κινήσεις

1. να κάνω το περίγραμμα των φρυδιών με ένα αγαπημένο μολύβι (staple, πια) το νούμερο 08 της Seventeen Cosmetics (almond). Είναι κάτι που δεν έκανα ποτέ στο παρελθόν και δεν ξέρω γιατί αυτή τη στιγμή νοιώθω την ανάγκη να τονίσω τόσο πολύ τα φρύδια μου. Και βλέπω και τις άλλες που το κάνουν (παίρνω θάρρος) και τονίζουν το φρύδι ΑΛΛΆ μου αφήνουν δήθεν τάχα μου το μάτι άβαφτο και έτσι με ένα κραγιόν έντονο ματ, το αποτέλεσμα φαίνεται πολύ μοντέρνο (και μ αρέσει παναθεμά το)! Και αναρωτιέμαι γιατί όλο αυτό το καμ μπακ με τα φρύδια (πάντα είχα παχιά φρύδια έτσι και αλλιώς έκανα επί χρόνια eye brow threading σε μια Ινδή, οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί το scouse brow έχει γίνει ξανά της μόδας). Σημ¨scouse brow=see below


from here, aunaturalrumbi.blogspot.com

2. να κάνω περίγραμμα χειλιών. Είχα ένα μολύβι για τα χείλια ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (radiant professional in hazelnut). Είχε δηλαδή τον ατέλειωτο μέχρι τον προηγούμενο χρόνο το τέλειωσα και πήρα και το Soar απο τα Mac, έτσι γιατί είναι πολύ της μόδας. Πέρα απο το πρακτικό του θέματος (δηλαδή αν γεμίσετε τα χείλια σας με λάινερ και απο πάνω βάλετε κραγιόν, το χρώμα κρατάει ΠΟΛΎ ΩΡΑ), δεν καταλαβαίνω την αναγκαιότητα της τάσης αυτής. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί και εγώ τώρα πια πριν βγω πάντα κάνω περίγραμμα, το οποίο το σβήνω για να μην φαίνεται τελείως τραγικό, αλλά οκ πείτε μου, εδώ ΚΑΑΑΑΙΙΙ χρόνια, ήταν ποτέ της μόδας το lip liner? ΟΧΙ. Έλεος τί άλλο θα δούμε ....επιφυλλάσομαι....